رأی شماره 1289 مورخ 1393,8,5 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری با موضوع عدم پرداخت حقوق و مزایا و عناوین مشابه در ایام غیبت بیش از ششماه مشمولین تبصره ماده 96 قانون ارتش جمهوری اسلامی ایران مصوب 1366


رأی شماره 1289 هیأت عمومی دیوان عدالت اداری با موضوع عدم پرداخت حقوق و مزایا و عناوین مشابه در ایام غیبت بیش از ششماه مشمولین تبصره ماده 96 قانون ارتش جمهوری اسلامی ایران مصوب 1366

رأی هیأت عمومی

اولاً : تعارض در آرا محرز است .

ثانیاً : مطابق تبصره ماده 96 قانون ارتش جمهوردی اسلامی ایران مصوب1366,7,1 ، هرگاه مدت فرار پرسنل کادر ثابت بالغ بر 6 ماه شود ، از زمان آغاز غیبت اخراج می شودند و پس از آن برابر مقررات کیفری مربوط محاکمه شده و فقط در صورت صدور رأی برائت یا قرار موقوفی تعقیب یا منع پیگرد ، حکم اخراج نیز کان لم یکن خواهد شد . با توجه به این که مقنن درحکم پیش گفته در صورت صدور رأی برائت یا قرار موقوفی تعقیب یا منع پیگرد پرسنل کادر ثابت که بیش از 6 ماه از فرار آنها گذشته باشد صرفاً لغو حکم اخراج را پیش بینی کرده است ، بنابراین پرداخت حقوق و مزایا و عناوین مشابه در ایام غیبت به اشخاص مذکور وجاهت قانونی ندارد و رأی شعبه اول تشخیص دیوان عدالت اداری به شماره دادنامه 9109970905100587 – 1391,8,29 که متضمن استدلال فوق الذکر است و به رد شکایت شاکی اولیه صادر شده است صحیح و موافق مقررات تشخیص می شود . این رأی به استناد بند 2 ماده 12 و ماده 89 قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری مصوب سال 1392 ، برای شعب دیوان عدالت اداری و سایر مراجع اداری مربوط در موارد مشابه لازم الاتباع است .

هیأت عمومی دیوان عدالت اداری معاون قضایی دیوان عدالت اداری – مرتضی علی اشراقی

 

 

{jcomments off}